Na drugim blogu, którego jestem członkiem wylosowano temat smutek ...
http://babskaamatorskagrupafotograficzna.blogspot.com/
to dziwne jak bardzo pokrywa się z tym co mi teraz w duszy gra ...i to dziwne jak łatwo można wyrazić siebie w fotografii ...ale najdziwniejsze jest to, że odkryłam aktorskie zdolności w moim maluchu ...to bardzo dziwne, że 3 latek jest w stanie utrzymać w bezruchu smutek (no dobra zaczęło się od złości malucha na starszaka) ...oto zdjęcia z mini smutnej sesji malucha (te na których już się śmiał, bo go starszak rozśmieszał a łzy ciągle ciekły jakoś nie pasują do dzisiejszego tematu choć niewątpliwie było ich więcej)
to cudowne jak dziecięce smutki znikają jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki a pojawia się śmiech...czasem chciałabym być znowu dzieckiem ...
dziś pozwalam sobie na smutek ale już jutro muszę być bardzo silna ...długo zastanawiałam się nad tym postem, ale podobne posty na innych blogach i forach dodały mi otuchy więc teraz ja chciałabym dodać jej komuś, kto zabłąka się w wirtualnym świecie do tego postu
moja mama ma raka piersi ...piszę o tym bo odkrywam, że bardzo trzeba o tym mówić ...nie tylko dla mnie, żebym lepiej sobie radziła z tą druzgocącą historią, ale dla innych też ...bo odkrywam, że choroby otaczają nas na co dzień ...mniejsze i większe ...ale o radości tak łatwo pisać ...o chorobach i smutku - nie ...
piszę również, bo chciałabym Wam pokazać zdjęcia fotograf Izy Moczarnej-Pasiek ...zdjęcia amazonek
http://www.moczarna-pasiek.com.pl/1.html
serdecznie zachęcam do odwiedzenia tej strony ...te zdjęcia otwierają oczy ...to inne spojrzenie na nas kobiety w chorobie...zwłaszcza utkwiła mi w pamięci jedna z wypowiedzi ...
"Kiedy zostawało mi w garści coraz więcej włosów zgoliłam wszystko.(...) I starałam się żyć w miarę normalnie, choć częściej niż kiedyś dostrzegałam kobiety z pięknymi, bujnymi czuprynami. Tak jakby świat nagle zaczął składał się tylko z włosów. (...) Dlaczego kobiecość to obie jędrne piersi, uda bez cellulitu i bujne blond włosy?"
No właśnie dlaczego ...
Dlaczego?
OdpowiedzUsuńBo taki jest kanon wyznaczany przez media.
Lasche,Tobie i Twojej mamie życzę dużo sił!!!Abyście dzielnie zwalczyły tą chorobę i aby za jakiś czas rak kojarzył Wam się tylko ze skorupiakiem jeziorno-rzecznym.
Ściskam.
Paula_71
bądź silna... ściskam:)
OdpowiedzUsuńObejrzałam zdjęcia amazonek. Smutne.
OdpowiedzUsuńTwoje zdjęcia. Smutne.
O rany. Tak mi się smutno zrobiło.
Miłości i wytrwałości w chorobie.
Życzę Twojej mamie wygranej a Tobie dużo sił do wspierania jej w tej walce. Uściski.
OdpowiedzUsuń